بسم رب الحسین(ع)...
من محمد جواد هستم و با اجازه ی حسین آقا از این به بعد در وبلاگ مطلب خواهم نوشت؛ که به قول خواجه: صالح و طالح متاع خویش نمودند/ تا که قبول افتد و که در نظر آید...
حجه الاسلام و المسلمین عالی در تاریخ 28/8/91 در اصفهان به مطلبی در سخنرانی خود اشاره کردند که به نظرم بسیار زیبا بود. و آن این است:
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ/ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد.
ایشان فرمودند که مراد خواجه از پیر مغان، امام حسین(ع) و از شیخ، حضرت ابراهیم(ع) می باشد.
و حقیقتا تفسیر لطیف و عمیقی است.
عزیز دیگری نیز فرمودند حضرت آیت الله قاضی(قدس سره) در زمین کربلا این بیت خواجه را در جای جای آن وادی مقدس زمزمه می کرده اند:
با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم/ که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان...
که مطلع غزل چنین است:
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان/ که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان...
این مطلب را در ماه عزای ارباب و به یاد آقا نوشتم و به ایشان عرض می کنم:
یا ابا عبد الله! در این ایام ما را هم به فرزندی بپذیر!
در پایان این مطلب کوتاه همه را به استفاده از سخنرانی های حاج آقای عالی دعوت می کنم که بسیار عالم و فهیم و روشن بین هستند -حفظه الله تعالی-.
این مفسرین گند زدند به همه چی . شما در دیوان خواجه یک و فقط یک کلمه کربلا یا حسین پیدا بکنید ما حرف این مفسری که هیچ ار ادبیات سرش نمیشه رو قبول بکنیم . خجالت بکشید
با دین و قرآن بازی کردید حالا هم ادبیات :|
سلام بزرگوار، ببخشید اگه دیر جواب نظرتو میدم. در پاسخ به نظر شما به زودی یک پست جداگانه خواهم نوشت.
خواهش می کنم در چیزی که نمیدونید نظر ندید چون با این کار هم شریعت رو زیر سوال میبرید هم هنر رو. امیدوارم از حرفم دلگیر نشید
با سلام، مدت زیادی بود به این وبلاگم سر نزده بودم. ان شاء الله سعی خواهم کرد از این به بعد، لااقل ماهی یک بار مطلب بذارم و به نظرات هم پاسخ بدم. همراه من بمانید؛ چرا که من به مکالمه با انسان ها علاقه مندم.
در خصوص نکته ی این دوستمان ان شاء الله در آینده ای نزدیک مطلب مفصلی خواهم گذاشت که هم پاسخ ایشان باشد و هم پاسخ موارد مشابه.